XV-wieczna Kamienica Kupiecka

Kamienica znajduje się na ul. Emilii Gierczak 5 i należy do Oddziału Dzieje Oręża Polskiego. Eksponujemy w niej wystawy czasowe, mieszczą się tu także pracownie naukowe i magazyny.

Budowla z 1. połowy XV wieku, o gotyckim portalu,  jest jedynym zachowanym zabytkiem późnogotyckiej architektury w regionie. Znajduje się na trasie szlaku hanzeatyckiego wytyczonego przez Europejski Szlak Gotyku Ceglanego. Cechy charakterystyczne budowli to: gotycka cegła, ostrołukowy portal, a także zachowany podczas prac średniowieczny układ pomieszczeń.

Kamieniczka. Wystawa czasowa "Kołobrzeg dawniej i dziś"

 
Kamienica pełniła rolę domu mieszkalnego oraz funkcje handlowe. Budynek był wielokrotnie przebudowywany i restaurowany. W 1540 roku zmieniono wygląd elewacji głównej i wnętrz. Elewacja frontowa jest trzyosiowa, kondygnacje oddzielone gzymsami.

Na parterze znajdowała się sień i pomieszczenie handlowe – kantor kupca wraz z dźwigiem, za pomocą którego wciągano towar na piętro i strych. Na piętrze mieściły się izby mieszkalne rodziny kupca oraz służby. Kamienica posiadała również obszerną piwnicę, w której rodzina kupiecka przechowywała artykuły spożywcze: wino, beczki z piwem, solone śledzie i inne. Podobne przeznaczenie posiadały wyższe kondygnacje, w których magazynowano produkty sypkie.

Od frontu w kamienicy znajdują się duże ostrołukowe wejścia – przeznaczone dla wozów, które wyjeżdżały przez drugie wejście. Duże okna przede wszystkim oświetlały pomieszczenia pracy kupca. Mniejsze – znajdowały się tylko w części mieszkalnej. W XVII w. dobudowano od podwórza dwukondygnacyjną oficynę.

Przed II wojną światową, dzięki staraniom dr Otto Dibbelta, wykupiona została w pierwszej połowie lat 30. XX w., z przeznaczeniem na cele muzealne - znajdowała się tu ekspozycja poświęcona Joachimowi Nettelbeckowi. W czasie prac restauratorskich odsłonięto gotycką cegłę, ostrołukowy portal, zachowano także średniowieczny układ pomieszczeń. Dużą przejezdną sień z wyposażeniem i kołowrót do podnoszenia towarów poddano jedynie konserwacji. Taki układ wnętrz zachował się aż do 1945 roku.

Kamieniczka po wojnie

Zniszczona podczas wojny, w latach 1957-63 została zrekonstruowana i odbudowana z funduszu Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a następnie przekazana na rzecz Muzeum Oręża Polskiego. Kamienica jest obecnie połączona tarasem z pawilonem wystawienniczym wybudowanym w latach 70-tych XX wieku.

Na początku lat 90. miał miejsce kolejny remont. Usunięto od strony południowej dobudowaną wcześniej ścianę z klinkieru, odsłonięto i zabezpieczono zabytkową cegłę, przebudowano szczyt kamienicy od zaplecza, który po wojnie błędnie zrekonstruowano oraz wzmocniono szczyt oficyny.

Kamieniczka po remoncie

Od 2008 roku prowadzone były prace restauracyjno-konserwatorskie kamieniczki. Zostały wykonane prace naprawcze fundamentów oraz kanalizacji deszczowej. Podczas ostatniego remontu w 2009 r. wzmocniono spękaną wschodnią ścianę oficyny, oczyszczono na niej i zabezpieczono zabytkową cegłę oraz przebudowano przylegający od strony dziedzińca taras.

Odrestaurowanie zabytku średniowiecznej architektury było konieczne ze względu na zły stan techniczny obiektu, a także ze względu na wartość historyczną i kulturową, jaką posiada kamienica mieszczańska.