kpt. Maciej Henryk Zajączkowski ( ur. 19.04.1909  zm. 9.10.1983r.)

Major Wojska Polskiego, taternik, alpinista, leśnik (dr inż.), adiunkt SGGW w Warszawie, autor publikacji naukowych oraz książki „Sztylet Komandosa” i autobiograficznych wspomnień „Pożegnanie z Tatrami”, dziennikarz,  aktywny działacz środowiska powojennej emigracji.

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, następnie dostał się do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. We Francji dowodził plutonem łączności 11. pp (4. DP). Jednocześnie prowadził szkolenie batalionu łączności w Centrum Szkół Piechoty w Coëtquidan. Brał udział w kampanii francuskiej, a następnie został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Tam otrzymał przydział do 2. Batalionu Strzelców, w którym w stopniu podporucznika pełnił funkcję dowódcy plutonu łączności. Jesienią 1942 r., jako jeden z pierwszych, zgłosił się ochotniczo do 
1. Samodzielnej Kompanii Komandosów w której pełnił obowiązki plutonu dowodzenia. Po przekształceniu Samodzielnej Kompanii Komandosów w 2. Batalion Komandosów Zmotoryzowanych objął dowództwo kompanii ciężkiej. Wraz z tą jednostką przeszedł jej cały szlak bojowy. Po wojnie osiadł w Szkocji aktywnie uczestnicząc w życiu powojennej emigracji. 

W bieżącym roku, dzięki dofinansowaniu ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wsparciu finansowemu Starostwa Powiatowego w Kołobrzegu, muzeum zakupiło komplet umundurowania po M.H. Zajączkowskim. W jego skład wchodzą: hełm brytyjski z wymalowanym polskim orłem, kurtka i spodnie battledress, pas parciany z kaburą rewolweru, opinacze, trzewiki, mapnik oraz ładownica. Ewenementem tego umundurowania są  zachowane pozostałe elementy umundurowania, m.in. bielizna (podkoszulek i kalesony), kominiarka.

Barbara Skomiał